تکنیک های گوهرنشانی

لذت و چالشی که در مورد استفاده از سنگ های قیمتی در جواهر سازی(البته به غیر از زیبایی ذاتی سنگ های قیمتی)وجود دارد، مربوط به حل تمامی عوامل موجود در این امر می باشد.
تکنیک هایی که به خوبی برای ساخت سنگ ها طراحی شده اند، باید بتوانند به طور همزمان چندین هدف را برآورده سازند:

باید کاملا از سنگ محافظت کنند،
باید هم سنگ قیمتی و هم فلز جواهر سازی را تقویت و آماده کنند
و خوب در عین اینکه باید از سنگ محافظت شود، باید به حس زیباشناختی قطعه نیز دقت کرد.

یکی از اولین تصمیماتی که باید در مورد جا دادن سنگ در قطعه در نظر بگیرید،
تشخیص این است که آیا این سنگ قرار است که نقطه ی کانونی جواهر را تشکیل دهد
یا اینکه جزیی می باشد که قرار است در خدمت دیگر جنبه های غالب جواهر باشد.
روشن سازی این سوال بسیار اساسی به بسیاری از تصمیماتی که باید دنبال شود و
شامل:

تناسب
سبک
بافت
رنگ
محل قرار گیری و سایز می شود، کمک می کند.

تنظیم قاب

این بخش از ساده ترین بخش تنظیمات اساسی می باشد. سنگ بر روی سطح بشقاب مانندی قرار میگرد و دیواره ی عمود شکلی نیز دور آن را احاطه می کند و آن را نگه می دارد. این دیواره بر روی سنگ فشرده می شود، به همین دلیل به سمت سنگ متمایل است و به آن تکیه داده است، به این ترتیب می تواند از سنگ در قطعه ی جواهر محافظت کند.قاب ها معمولا برای سنگ های گنبدی شکل به کار می روند.
این سنگ های قیمتی به این شکل هستند که پایه ی صاف و تختی دارند.
از آنجایی که نور نمی تواند از پشت ، وارد قابی که به دور سنگ قرار گرفته است، بشود؛ از سنگ های مات برای این موارد استفاده می شود.

مراحل ایجاد قاب

مراحل اولیه ی ایجاد یک قاب در شکل نشان داده شده است.
یک نوار فلزی را به ضخامت 0.25 یا 0.35 میلی متر ببرید(27-30 درجه B&S).
البته این نوار باید به اندازه ی کافی گسترده باشد که زمانی که
سنگ در کنار آن قرار گرفت، بتواند به سمت آن متمایل شود.
این ابعاد به طور قابل ملاحظه ای وابسته به اندازه های سنگ است و میتواند متفاوت می باشد.
هرچه سنگ بلند تر باشد، قاب نیز باید بلندتر باشد تا بتواند به درستی از سنگ محافظت کند.
نوار را به دور سنگ فرم بدهید؛ به طوری که به خوبی به سنگ نزدیک باشد و با آن تناسب داشته باشد.

سپس به اندازه ی کافی تا انتها ببرید تا بتوانید یک محل اتصال تمیز برای نوار ایجاد کنید.
در خصوص سنگ های مستطیل شکل، از تقسیم کننده ها استفاده کنید تا محیط
پیرامون سنگ را به صفحه های مختلف تقسیم بندی کند، کمی به ضخامت قاب بیفزایید، سپس از یک انبر برای داشتن گوشه های تیز استفاده کنید.
برای شکل های غیر معمول و نامتعارف مثل 12.1c به نظر می آید که بهترین کار
استفاده از یک نیم رخ (طرحی سایه مانند و مثل ردپا) برای سنگ از جنس ورقه های برنجی می باشد. سپس از این صفحه به عنوان یک فرم برای تنظیم قاب استفاده کنید.

شکل ۱۲٫۱

استاندارد بودن محل قرارگیری سنگ :

این قاب با استفاده از لحیم سخت، لحیم کاری و بسته شده است و در برابر سنگ کاملا مورد بررسی قرار گرفته است؛ تا این اطمینان را به ما بدهد که سنگ در جای خود به طور مناسب قرار دارد.
سنگ نباید در مکانی که نشسته است، تلق و تلوق کند و صدا بدهد اما نیازی هم نیست که تحت فشار باشد.
اگر که محل قرار گیری سنگ خیلی بزرگ یا خیلی کوچک باشد، باید فورا اصلاح شود یا اینکه آن را کنار گذاشته و یک مورد جدید برای سنگ ساخته شود.
اگر که این قسمت کاملا متناسب نباشد، بعدا هم امکان تعمیر و اصلاح آن وجود ندارد.

جوش دادن قطعات در جای خود :

قاب را بر روی یک صفحه ی پایه، ترجیحا از پایین لحیم می کنند؛ به طوری که
تنظیمات انجام شده بر روی سه پایه و صفحه ی اصلی قرار می گیرد.
بعد از یک سیم به عنوان شیرازه استفاده می شود تا قطعات را درجای خودشان به صورت موقت محکم کنند.
زمانی که عملیات جوش کامل شد، سیم شیرازه بریده می شود و می بینید که قطعه درجای خودش قرار گرفته است.
هرگز در این زمان، سعی نکنید که ببینید که آیا محل قرار گیری سنگ مناسب است یانه. هیچ حرکت مکانیکی اضافی نباید انجام شود-هیچ دلیلی در این باره وجود ندارد اما اگر قبلا مناسب بوده است، اکنون دیگر چنین کاری موجب می شود که قطعه مناسب و منطبق نباشد.

گاهی این اتفاق می افتد که کمی از ذرات فلز درون محل قرارگیری سنگ باقی مانده است یا قاب خیلی جزیی خم شده است که فقط به خاطر یک دستکاری عادی چنین موردیپیش آمده و باعث می شود که سنگ درون محل جای گیریش، گیر کند.به همین دلیل، تا زمانی که کاملا آماده نبودید، سنگ را در جای خودش قرار ندهید.اضافی ورقه را ببرید و لبه های آن را کاملا سوهان بکشید(شکل 12.1 ب).ورق پایه معمولا درست هم تراز با قاب بریده می شود، اما این برش به گونه ای انجام می شود که اصلا واضح نباشد.

درست کردن یک دیواره ی قاب کاملا موازی :

سنگ همراه با قاب و صفحه ی پایه
قاب کامل شده
قاب آماده شده برای سنگ های هشت ضلعی شکل

نوع دیگر تنظیم قاب

این نوع تنظیم قاب در واقع به عنوان قاب پشتی درنظر گرفته می شود که درواقع جنبه ی یک دیوار را دارد که سنگ را به طور کامل در بر می گیرد. همانطور که در تصویر نیز نشان داده شده است، تنظیمات زیادی باید دراینجا صورت بگیرد که تنها ساده ترین ها نشان داده شده اند. اینگونه تنظیمات قاب برای سنگ های نیمه شفاف و شفاف مناسب می باشد،چرا که نور می تواند از پشت وارد سنگ شود و البته می توان برای سنگ های مات نیز آن را به کار برد. درمورد قاب هایی با دیواره ی موازی، یک زایده ی داخلی درون آن بریده می شود یابه قاب اضافه می شود تا سنگ را نگه دارد، به طوری که با توجه به تنظیمات مخروطی،
کاهش سایز شکل اصلی، باعث می شود که سنگ از پشت کاملا حمایت شود.

در هردو مورد، باید فلزی را از بالا بر روی سنگ قرار دهیم تا سنگ را به روی قطعه ی جواهر محکم فشار دهد. این کار باعث می شود که در جای خودش محکم شود. در هر مورد، ضخامت ورق فلزی نیز باید کاملا مشخص شود و البته این ضخامت وابسته به سایز سنگ، فلزی که مورد استفاده قرار گرفته است و البته طبیعت خود جواهر می باشد.

مخروط ها و اهرام

شکل 12.2 سه روش مختلف را برای تنظیم یک مخروط نشان می دهد.
روش چهارم در شکل 12.3 ارائه شده است. همانطور که در شکل 12.2a دیده می شود، یک نوار از ورق های فلزی دست می شود،خم گردیده و جوش داده می شود تا یک قاب مربع موازی با دیواره ایجاد شود.گوشه های این قاب برش داده می شود،کاملا سوهان کشیده می شوند و به گونه ای خم می شوند که وقتی که جمع شدند، به هم متصل شوند. این قاب بعد از این کار کاملا جوش داده می شود.

شکل ۱۲٫۲

شکل ۱۲٫۳

ساخت یک فضای مخروطی با استفاده از دیواره های موازی قاب.

محاسبه
برش
ایجاد

مزایای استفاده از این روش در اندازه گیری های کنترل شده، حتی ضخامت فلز،و این واقعیت است که این تجهیزات خاصی برای کار نیاز نیست. البته ناکارآمدی این روش این است که گوشه ها به علت لحیم کاری شکننده هستند؛ این باعث می شود که به سختی بتوانیم آنها را بر روی سنگ فشار دهیم.یک قاب با دیواره های موازی درست مثل قبل، ایجاد می کنیم.
تمام محاسبات را انجام می دهیم و گوشه ها را مثل شکل خم می کنیم.( شکل 12.2 ب).

سپس این قطعه بر روی یک قطعه ی فولادی شکل یا از جنس فولاد قرار میگیرد و
از یک طرف به طور کامل چسبانده می شود تا مطمئن شویم که هر چهار سطح کاملا یکنواخت می باشند.
این کار فلز را به سمت بیرون می کشد و باعث می شود که به شکل هرم دربیاید. توجه داشته باشید که حتما باید با فلز های ضخیم شروع کنید. چرا که نه تنها به شما اجازه ی کشش می دهد بلکه در اینجا نیاز به ضربه های چکش می باشد تا خوب فرم بگیرد.

یک قطعه ی کاملا محکم ساخته شده از فولاد سخت را می توان
برای ایجاد فرم هایی مثل مخروط و مربع هایی برای ساخت هرم استفاده کرد.
به صورت پیش فرض کار خود را شروع کنید تا به ابعادی که می خواهید دست پیدا کنید.قسمت پایین این قطعه کاملا فشرده می باشد و قسمت بالای آن کاملا کشیده می باشد.قطعه ی خام را در جای مورد نظر خود قرار می دهیم،طبق طراحی باید از محل مورد نظر رد شود، سپس با چکش آن را در جای خود پانج و محکم می کنیم.( شکل 12.2c).

مزایا و معایب این روش

ضرری که این روش برای ما دارد، صرف هزینه ی بالا می باشد،
اما در برخی از تحقیقات روش های بسیار کارامدی برای این طراحی به وجود آمده است.خصوصا وقتی که یک قطعه ی خام ایده آل دچار خطا یا مشکلی می شود، استفاده ازاین روش هم آسان است و هم بسیار سریع می باشد.می توان گفت که بهترین روش برای ایجاد قاب از ورق های فلزی، استفاده از الگویی است که در شکل 12.3 نشان داده شده است. ابعاد و شکل را بر روی کاغذ ضخیم طرح میزنند تا از درستی آنها مطمئن شوند. سپس آن را به روی فلز منتقل می کنند و با اره برش می زنند.

اگر می خواهید این کار را امتحان کنید، برای اساس کارتان،
می توانید با برش مس ،برنج یا تنگستن شروع کنید.
این قطعات کاملا قابل اتکا هستند و به راحتی نیز برش داده می شوند.
برای طراحی یک مخروط،ابتدا شکل مورد نظر را در پروفایل یا در صفحه ی طراحی رسم کنید.
خطوط را از هر طرف ادامه دهید تا به مرکز دایره برسید.
درست همانطور که در شکل 12.3ب می بینید.
نقطه ی پرگار را در محل اتصال قرار دهید و با نقطه ی دیگر که
در بالای مخروط قرار دارد، به شکل یک قوس بچرخانید.
همین کار را با مدادی که در انتهای پرگار می باشد ،در سمت پایین تکرار کنید-
این دوخط ابعداد بیرونی قطعه ی خام را که به آنها نیاز دارید، برایتان ایجاد می کنند.

اشکال هندسی مختلف از طرح های ساخته شده

برای تعیین طول قطعه ی خام، باید محیط بالای مخروط مورد نظر را با ضرب کردن عدد پی در شعاع بدست آوید.
این فاصله را با یک خط کش منحنی یا یک رشته تا بالای قوس اندازه بگیرد و سپس آن را علامت بزنید. این نقاط علامت زده شده را به نقطه ی مرکزی که قبلا استفاده شده است، وصل کنید و در نهایت شما الگوی دقیقی از مخروط رسم شده در پروفایلتان را خواهید داشت.

در خصوص فلز هم(به عنوان مثل، برخلاف کاغذ) باید حتما دارای ضخامتی باشد که قبلا گفته شد. با این که این موارد باید کاملا محاسبه شوند، در خصوص قرار دادن سنگ اما به راحتی قابل جایگذاری در تنظیمات اندازه گیری شده می باشد. این روش قرار دادن سنگ، در مورد شکل مخروطی کاملا امکان پذیر است، چرا که اگر در این بخش طراحی بزرگ باشد، سنگ به راحتی درون محل می افتد و کاملا در جای خود منطبق می شود از سیستم مشابه برای ایجاد طرح های هرم و شش ضلعی که در شکل 12.3 نشان داده شده است ، استفاده کنید. مرحله ی اول را تکرار کنید-طرح واقعی را بکشید، خطوط را امتداد دهید تا به نقطه ی مرکزی برسید و بعد قوس را در بالا و پایین شکل با استفاده از نقطه ی مرکزی بکشید. با استفاده از پرگار اندازه گیری های هرم را انجام دهید وقوس آن را بچرخانید. این نقاط را به هم وصل کنید و با خط کش به نقطه ی مرکزی وصل کنید و بعد شما طرح مورد نظرتان را خواهید داشت. بعد این ها منتقل می شوند، بریده می شوند، ایجاد شده و بعد خم می شوند. با اینکه در اینجا به نظر می آید که یک گام اضافه هم وجود دارد اما درست کردن هرم از مخروط راحت تر است.

ساخت بلبرینگ

برای جلوگیری از افتادن سنگ از نگین‌دان، و در عین حال برای حفظ سطح آن، نگین‌دان سبک قاب به بلبرینگ یا لبه نیاز دارد، که در آن لبه پایین سنگ قرار می‌گیرد. این ساختار را می‌توان با کنده‌کاری بخشی از نگین‌دان یا افزودن قطعه‌ای از مواد به دست آورد (شکل 12.4).

شکل ۱۲٫۴

در هر دو مورد، بلبرینگ باید به اندازه کافی پهن باشد تا بتواند سنگ را محکم کند، و کاملا در سطح قاب نگه دارد.
مقدار ماده بالای بلبرینگ باید به اندازه کافی باشد تا بتواند روی سنگ فشار بیاورد تا محکم در جای خود قرار گیرد. هنگام ساخت بلبرینگ، واحد داخلی (مخروط، هرم یا لوله) به همان شکل واحد خارجی ساخته می‌شود، گرچه معمولا کمی ضخیم‌تر است.
جور شدن بسیار مهم است، نه تنها اتصال لحیم کاری مناسب را ممکن می‌کند، بلکه قطعه را در طول لحیم‌کاری در موقعیت خودش نگه می‌دارد. ساختار این جورشدگی خیلی تنگ است، و باید با فشار در موقعیت قرار داده شود.
این باعث می‌شود که هنگام لحیم‌کاری جابجا نشود. تراشه‌های لحیم‌کاری از پایین انجام شده و تا اتصال کشیده می‌شوند، نکته مهم در اینجا این است که باید از تشکیل جوش در طول بلبرینگ امتناع شود.

برش بلبرینگ

هنگام بریدن بلبرینگ، کار را می‌توان با قلمزن، تیغ یا ترکیبی از این دو پیش‌ برد. در مورد نصب استوانه‌ای، یک سوهان گردان استوانه شکل برای کنده‌کاری بخشی از داخل قاب استفاده می‌شود. واضح است که فلز مورد استفاده برای ساختن قاب باید به اندازه کافی ضخیم باشد تا بتواند این کار را میسر کند. اغلب قلم مربعی یا تخت بعد از کنده‌کاری برای یکنواختی سطوح استفاده می‌شود. شکل 12-5 ابزار‌های تنظیم سنگ a) b) c) d) سنگ تراش‌ها e) صیقلی‌دهنده‌ها f) ابزار خمکاری؛ g) ابزار کنده‌کاری h) جوش موم (برای قرار دادن سنگ) هنگام بریدن بلبرینگ به شکل یک مخزن مخروطی، طرف‌های متمایل به سمت بیرونی نیاز به کنده‌کاری بسیار کمی دارند. هدف اصلی بلبرینگ در این مورد، سطح‌بندی سنگ و نگه داشتن آن در موقعیت چفت شده سنگ است. با باریک‌تر کردن دیواره در یک نقطه خاص، فلز در آن نقطه به راحتی خم می‌شود، در این صورت لبه بالایی خیلی ضخیم می‌شود. البته لازم به ذکر است که از ترس شکستن دیوار، نمی‌توان بلبرینگ را خیلی عمقی برش داد. این بلبرینگ را همچنین می‌توان با یک مته سخت در ماشینی با بدنه ی انعطاف‌پذیر انجام داد، که در این صورت قلمی ممکن است تنها برای هموارسازی دیوارهای شیار استفاده شود. برش بلبرینگ به شکل مخروط بیضی گونه کمی دشوارتر است، هر چند که اساس کار یکسان است. شعاع‌های مختلف دور بیضی به کار دستی حساس‌تری در هر کدام از ابزارهای مورد استفاده نیاز دارد.

محکم کردن سنگ‌ها

وقتی که قاب ساخته شده کاملا آماده می‌شود، عاقلانه است که قطعه مجددا برای
آخرین بار چک شود تا اطمینان حاصل شود که هیچ گونه لحیم‌کاری بیشتری لازم نیست.
وقتی مطمئن شدید، سنگ را با کمی موم بلند کنید و آن را در قاب قرار دهید، و اطمینان حاصل کنید که چفت شده است.سپس لبه بالایی دیوار بیرونی روی سنگ قرار داده می‌شود تا آن را در جای خود نگه دارد.
هر یک از ابزارهایی که در شکل 12.5 دیده می‌شود، می‌تواند برای این کار استفاده شود.
اکثر زرگران یک مورد خاص را ترجیح می‌دهند، هرچند که همه موافق هستند که
گاهی اوقات شکل اطراف آن یک انتخاب را نسبت به دیگری مناسب‌تر می‌کند.
این ابزارها معمولا از فولاد ضدزنگ ساخته می‌شوند، اگر چه می‌توان از برنج یا برنز نیز استفاده کرد.
عموما سطوح صیقلی هستند، اما دندانه ظریفی که از سمباده به جا می‌ماند، دارای این مزیت است که کمی بر روی فلز قرار می‌گیرد.

به منظور جلوگیری از جمع شدگی فلز در یک نقطه، پخش فشار در اطراف سنگ مهم است.

برای رسیدن به این هدف، قاب را به سمت سنگ فشار دهید، سپس ابزار را بهنقطه مقابل ببرید و روند را دوباره تکرار کنید، دوباره فقط بخش کوچکی را پایین فشار دهید. به نقطه میانی بین این دو نقطه بروید و آن را فشار دهید، سپس به نقطه مقابل آن بروید. اگر نقاط یک قطب‌نما را تصور کنیم، ایده این است که قاب را در شمال، جنوب، شرق و غرب فشار دهیم. پس از اینکه اطمینان حاصل کردید که سنگ چفت شده و تا جایی رفته که می‌توانسته برود، کار را ادامه دهید و نقاط بین آنها (NE، SW، NW، SE) را فشار دهید.

شکل ۱۲٫۵

شکل ۱۲٫6

استفاده از پانچ برای سفت کردن قاب

وقتی یک سنگ تقریبا مربعی را تنظیم می‌کنید، ابتدا گوشه‌ها را فشار دهید. زمانی که سنگ سرجای خود محکم شد- احساس می‌شود که ثابت است و وقتی تکان داده می‌شود، صدا نمی‌دهد- قاب را صیقل دهید و آن را با ابزار پرداخت محکم کنید.

اگر قاب پس از فشار دادن نامرتب بود، از یک سوهان نرم یا چرخ سنگ استفاده کنید تا سطح را قبل از جلا صاف شود.
هنگام استفاده از چرخ، آن را عکس سوهان حرکت دهید تا دقیقا شکل مناسب بگیرد. لبه بالایی قاب، (لبه کوچکی که در آن قاب با سنگ تماس دارد)، را می‌توان با یک قلم تخت و یا سنگ جلا صیقل دهید. همچنین می‌توانید آن را با چرخ پومیس مات کنید و یا با مهره‌های کوچک با استفاده از یک ابزار کنده‌کاری، تزئین کنید.

شکل ۱۲٫7

هدایت پانچ بدون کمک ابزار کمکی

تنظیم با چکش

در مواردی که سنگ بسیار ظریف است یا دیوار قاب بسیار ضخیم است، اغلب تنظیم قاب با استفاده از چکش و پانچ ساده‌تر انجام می‌شود.
این کار به مراقبت بیشتری نیاز است چراکه خیلی راحت ضربه چکش به جای اینکه روی قاب فرود بیاید، اشتباهی به دست می‌خورد. شی را روی هر چیزی که برای استودیو و قاب سنگ مناسب است، لنگر کنید:
در مثال نشان داده شده در شکل ۱۲.۶ شیء که به یک چوب شلاک (یا گیره) متصل شده است.
اولین گام این است که سنگ را به اندازه کافی محکم کنید تا در صورت فشار دادن روی قاب پرت نشود.
اگر چه وسوسه انگیز است، برای این کار نباید از چسب استفاده شود، زیرا فهمیدن محکم شدن سنگ غیرممکن می‌شود.
اگر نیاز به استفاده از ماده چسبی باشد، از فیلم کوچکی از موم زنبور عسل در قسمت زیرین سنگ استفاده شود.

این کار حرکت آن را به حداقل می‌رساند، اما هنوز هم فرد می‌تواند تشخیص دهد تا چه زمان موم سنگ را در جای خود حفظ می‌کند. از اهرم‌های معمولی برای حرکت دادن کافی قاب برای لمس سنگ، حداقل در چهار نقطه اصلی استفاده کنید. پس از آن می‌توانید از چکش کوچک استفاده کنید. اگر طلاکار ، دستیاری برای ضربه زدن چکش داشته باشد، کار ساده‌تر میشود، زیر اجازه می‌دهد تنظیم کننده کار را نگه دارد و ابزار را در جای مناسب به کار برد. این وضعیت در اینجا نشان داده شده است. شکل 12.7 نشان می‌دهد که یک تنظیم کننده می‌تواند انگشت کوچک خود را بر روی سنگ فشار دهد در حالی که همزمان پانچ را نگه داشته است. در بعضی موارد نیز می‌توان از کش لاستیکی استفاده کرد.

مسخه موتوری تنظیم با چکش

نسخه موتوری این فرایند از طریق دستگیره چکشی ممکن است، قطعه خاصی ازتجهیزات که حرکت چرخشی یک ماشین شافت انعطاف‌پذیر را به یک ضربه عقب و جلو تبدیل می‌کند. در این مورد عملیات مشابه است، اما دستگاه از کل سطح قاب عبور داده می‌شود، همزمان با پیشروی کار، زوایا را برای سفت کردن قاب به سمت پایین بر روی سنگ تغییر دهید.

شکل ۱۲٫8

ساختار آینه

نوع دیگر این کار تنظیم آینه نامیده می‌شود، دلیل نامگذاری سطح صاف و صیقلی است که سنگ را مثل یک آینه احاطه کرده است.
این قاب با دیوار ضخیم، به طور خاص برای سنگهای با پایه بزرگ، مانند مورد نشان داده شده در زیر در شکل 12.8 مناسب است.
قاب ضخیمی ساخته شده و به گونه‌ای فشرده شده است که به طور کامل قسمت جانبی سنگ را پوشش می‌دهد.
در عمل بهتر است اندکی فلز بیشتر فراهم شود، با علم به اینکه می‌توان آن را بعدا سوهان کشید.
وقتی که فلز محکم روی سنگ با پانچ فشار داده می‌شود، فلز بالای تنظیم
برداشته می‌شود (از سمباده استفاده نکنید) و سطح به کمک پومیس و چوب چرمی جلا داده می‌شود.
پس از پرداخت، طوری به نظر می‌رسد که سنگ دارای آینه‌ درخشانی از قاب خود است.

یک شکل دیگر قاب، «ساختار قوسی» است که در شکل 12.9 دیده می‌شود.
این چیزی بیش از یک قاب نازک ساده نیست که در آن پس از فشار دادن 8 نقطه اول فرایند متوقف می‌شود.
در ساختار بلند مانند مورد نشان داده شده، از یک پیچ گوشتی یا پانچ مشابه برای فشار دادن دیواره قاب در فواصل برابر استفاده کنید.
وقتی که به یک شکل محدب درخشان براق جلا داده می‌شود، به شدت بازتابنده و چشم‌نواز می‌شود.

شکل ۱۲٫9

ساختار قاب قوسی a) دنباله‌ای از کار؛ b) ساختار پایانی.

قابی با شکل نامنظم

این نوع قاب کمی پیچیده تر است، اما گاهی اوقات، به ویژه هنگام تنظیم پانلی، استفاده از خطوط نامنظم تنها راه حل است.
مثالی که در اینجا استفاده می‌شود، پوسته برجسته است و اشیا دیگر شامل لعب‌ها، سکه‌ها، اشیاء پیدا شده و غیره است.

شکل ۱۲٫10

ساختار قالبی a) قطعات جداگانه b) دیوار با برجستگی داخلی (نمای جانبی)؛ c) ساختار کامل شده.

مراحل انجام کار

با ایجاد یک قاب احاطه کننده به روش معمولی شروع کنید، مطمئن شوید که فلز به اندازه کافی ضخیم است و در برابر دستکاری که بخشی از فرآیند است، مقاومت می‌کند. وقتی که چفت مناسب است، با لحیم کاری قاب را محکم بسته و نگین آن را امتحان کنید، جهت را طوری علامت بزنید که هر بار تکرار شود. با قرار دادن پوسته در محل، خطی در امتداد دیواره داخلی بکشید که خط نامنظم قطعه را دنبال می‌کند. پوسته را بردارید و با استفاده از قلم، تیغه و سوهان فلز را از این خط برش دهید. قاب داخلی را بسازید و آن را با استفاده از قطعه قبلی که به عنوان یک راهنما ب رای سوهان کشی لبه داخلی استفاده شده است، به سمت قاب بزرگتر ببرید. یک بیضی با سیم بسازید، با لحیم آن را ببندید و آن برای ایجاد یک لبه تخت صاف کنید. در نهایت این اِلِمان است که سنگ را از جلو نگه می‌دارد.

در صورت لزوم آن را برای چفت کردن روی لبه بالایی قاب بیرونی (بزرگتر) خم کنید. جزئیات شکل b12.10 ممکن است محل این قطعه را بیشتر نشان دهد. وقتی که تمام لحیم‌کاری و فرایند تکمیل انجام شد، پوسته به تنظیم از پشت لحیم شده و قاب داخلی برای محکم کردن آن استفاده می‌شود. این حلقه اتصالی تنگ باید اصطکاک مناسب را در جداره داخلی قاب اصلی ایجاد کند. این قاب بیشتر توسط پرچ‌ها، حکاکی، چسب یا لحیم قلع محکم می‌شود.

تنظیم چنگک

ممکن است فکر کنیم که ساختار چنگک به صورت یک قاب با پشت باز است که بخش‌هایی با فاصله مساوی در اطراف لبه از آن حذف شده است. مزیت چنگک این است که اجازه می‌دهد قسمت‌های بیشتری از سنگ نشان داده شود؛ از این لحاظ ساختار چنگک شبیه حالتی است که سکه‌ای را از لبه‌های آن نگه می‌دارید تا آن را به دوست خود نشان دهید. عیب این ساختار این است که چنگک فلزی در معرض گیر کردن به تارهای پارچه قرار دارند و می‌توانند به راحتی از قاب به عقب خم شوند. تنوع ساختارهای چنگکی مانند تنوع شکل‌هایی که در آن سنگ‌ها برش داده می‌شوند زیاد است. چند نمونه در شکل ۱۲.۱۱ نشان داده شده است.

اما این موارد تنها چند نمونه از اشکال بسیاری است که ساخته شده است. و در نظر داشته باشید که هر یک از این سبک‌ها را می‌توان در تناسب یا فلز برای ایجاد چندین تنظیم تغییر داد! همانطور که در بالا برای قابها ذکر شده است، بلبرینگ برای یک ساختار چنگک تنظیم را می‌توان یا بر روی خود ماده افزود یا از آن برید. در مواردی که باید قاب داخلی اضافه شود، لبه بالایی باید از زوایای مناسب سوهان شود تا بتواند به سرپوش (زیرین) سنگ محصور شده چفت شود. این وضعیت در گوشه بالا سمت راست شکل 12.11 نشان داده شده است.
شکل 12-11 تنظیم چنگک مربعی a) ساختار چنگک با دیوار عمودی، b) و c) ساختار چنگک مخروطی، d) ساختار چنگک مخروطی با قاب تقسیم، e) ساختار چنگک شکل خاص مربعی.
شکل 12-12 شاتون (گیره) a) چنگک‌های سوهان کشی شده، b) شاتون آماده شده با حلقه پایه.

شکل ۱۲٫11

شکل ۱۲٫12

تنظیم تاج

این تنظیم مهم که در شکل 12.12 نشان داده شده است، یک عنصر اساسی در صنعت زیورآلات است و به وضوح نشان می‌دهد که تا چه حد قابها شبیه چنگک‌ها هستند. اگر بتوانید به صورت تجسمی «شیارهای» شکل a12.12 را پر کنید، خواهید دید که چقدر شبیه به قاب نشان داده شده در شکل a12.4 می‌شود. ایجاد ساختار دو سنگ مشابه در این تنظیمات یک تمرین ارزشمند است – این تلاش در عین حال که نشان می‌دهد هر دو ساختار جذاب هستند، اثر قاب برای ارائه یک سنگ قیمتی قاب شده را نشان می‌دهد، در حالی که چنگک خود سنگ را نشان می‌دهد، که به صورت ایده‌آل در زیورآلات شناور است. اگرچه امروزه تنظیمات تاج معمولا برای تنظیم الماس در حلقه‌های زنانه استفاده می‌شود، گاهی اوقات تا حدودی خطرناک است، به این معنا که چنگک‌ها به راحتی می‌تواند از بین برود یا به طور تصادفی باز شود. هنگام تنظیم الماس در چنگک‌ها استفاده از فلزات و آلیاژهای شناخته شده از لحاظ سختی مهم است!

مراحل ساخت

ساخت تنظیم تاج با یک مخروطی با اندازه‌ای شروع می‌شود که سنگ به عنوان بخشی از آن چفت می‌شود. مخروط بر روی مهره شکل گرفته و به تقارن یکنواخت سوهان می‌شود. در این مرحله می‌توان شیار بلبرینگ را برش داد، هرچند برخی زرگران ترجیح می‌دهند تا برداشتن چنگک‌ها منتظر بمانند. لبه بالایی صاف و صیقل داده شده و با قالب قطب‌نما یا قالبی به تعداد تقسیمات انتخابی، معمولا 4، 6 یا 8 تقسیم می‌شود. پس از رسم خط راهنما در اطراف مخروط حدود یک سوم فاصله از پایین، اَره یا سوهان استفاده می‌شود تا مواد را از بین چنگک‌ها برش دهد. در یک ساختار کوچک، این همه چیزی است که لازم است، که در شکل a12.12 نیز دیده می‌شود

در تنظیمات بزرگتر، مخروطی وارونه می‌شود و یک سوهان لبه چاقویی برای برداشتن مواد در یک موقعیت بیرون زده از محل استفاده می‌شود که در b12.12نشان داده شده است.این تنظیم به صورت بصری ساختار را روشن می‌کند. برای محکم کردن لبه‌های پایینی، بر روی حلقه ساخته شده از سیم مسطح لحیم می‌شود. به همین ترتیب، این قطعه را می‌توان با لحیم کاری چنگک بر روی ورق و یا با ایجاد مخروط کمی طویل‌تر، برش قطعه پایینی، و سپس اتصال مجدد آن پس از سوهان کشی کامل ساخت. فرایند تنظیم حتی ساده‌تر از یک قاب است، زیرا فلز کمتری برای جابجایی دارد. اگر بلبرینگ هنوز برش داده نشده باشد، اکنون می‌توان، با استفاده از یک مته، یک قلم، یک سوهان یا ترکیبی از هر سه انجام داد. عمل خاص بر روی قطعه به دسترسی به تنظیمات، تعداد چنگک‌ها، اندازه ساختار و ابزارهای دم دست بستگی دارد.

بررسی نهایی

پس از برداشتن آخرین لبه‌ها یا نقائص نصب، سنگ به سمت محل خود فشار داده و بررسی شود تا ببینید که هر چنگک را لمس می‌کند یا خیر. اگر چنین نباشد و آن را برداشت و به طور مناسب تنظیم کنید. پس از آن چنگکها از لحاظ داشتن ارتفاع مناسب بررسی می‌شود، و در صورت لزوم با سوهان بریده شده و شکل داده می‌شوند. سپس هر چنگک بر روی قسمتی از سنگی فشار داده می‌شود، سپس سنگ مورد بررسی قرار می‌گیرد تا مشخص شود سطح آن مناسب است و چنگک‌ها به طور محکم بر روی سنگ قرار می‌گیرند. نوک هر یک از چنگک‌ها سفت شده و با پرداختگر یا ابزار تزیین مهره پرداخت می‌شود.

برداشتن سنگ

هنگام انجام کارهای تعمیر بهتر است همه سنگها را از ساختار خود بردارید. اگر این کار بدون آسیب رساندن به تنظیمات انجام شود، طوری که بتوان آن را دوباره استفاده کرد، به وضوح کارآمدتر است. اما اغلب اتفاق می‌افتد که قطعه برای تعمیر به اندازه کافی قدیمی است همچنین به اندازه کافی پوشیده شده است و باید جایگزین شود.

این کار به خودی خود می‌تواند کار بزرگی باشد، پس مطمئن باشید که تنظیمات را
در زمان حضور مشتری بررسی کنید، در این صورت می‌توانید آنها را از این احتمال مطلع کنید. در برداشتن سنگ، به یاد داشته باشید که هر سنگ، حتی آنهایی که سخت در نظر گرفته می‌شوند، باید با دقت زیاد مورد توجه قرار گیرند. همیشه روی میز، کیسه‌های چرمی یا قفسه کشویی کار کنید تا در مواقع افتادن سنگ آنها را بگیرید.

قاب‌ها

از نوک تیز و چاقویی به عنوان گوه استفاده کنید، آن را بین دیوار قاب و سنگ قرار دهید. همیشه نیرو را روی فلز به جای سنگ وارد کنید و صبور باشید و به آرامی در اطراف قاب حرکت کنید. برای سنگهای کوچک، یک سوزن فولادی یا ابزار دندانپزشکی را می‌توان برای این منظور به شکل باریک در آورد. به نظر می‌رسد سخت‌ترین قسمت یافتن نقطه شروع باشد- ممکن است قبل از اینکه نوک ابزار نقطه ورود را پیدا کند، چند بار اطراف سنگ را بررسی کنید. از این محل شروع کنید و از آنجا در اطراف قاب کار کنید، همیشه از نیروی و حرکت لرزان اجتناب کنید.

فشار بیش از حد در هر نقطه نه تنها سنگ را به مخاطره می‌اندازد، بلکه قاب را در طرف مقابل سنگ تنگتر می‌کند.
در اطراف سنگ ادامه دهید تا قاب به طور کامل فشرده شود تا اجازه ندهد سنگ حرکت کند. این روش برای قابهای ضخیم کار نمی‌کند؛ در عوض، از یک اره استفاده کنید تا قاب را از یا دو مکان برش دهید. ابزار را در آن قرار دهید و فلزی را به بیرون بکشید. این برش‌ها را می‌توان با جوش یک قطعه نازک فلز در محل برش‌ها ترمیم کرد، اما در برخی موارد ممکن است ساخت یک قاب جدید از ابتدا ساده‌تر باشد.

چنگک‌ها

بلند کردن چنگک، ساده‌تر از برداشتن سنگ از قاب است. تیغه چاقو را روی تاج سنگ قرار دهید و آن را تا بسمت سنگ بچرخانید. چنگک به راحتی بلند می‌شود. همچنین می‌توانید بلند کننده چنگک خریداری کنید – یک مستطیل فولادی که به شکاف‌های مختلفی برش داده می‌شود. از این ابزار می‌توان به عنوان یک اهرمی برای باز کردن چنگک استفاده کرد.