قرن ها پیش یک نفر تاثیر جادویی اعمال حرارت روی سنگ های قیمتی را کشف کرد. حرارت بالا مثل حرارت کوره ذغال سنگ می تواند ظاهر بی جلوه یک سنگ قیمتی را به حالتی بهتر تغییر دهد و رنگ آن را چشمگیر کند.
اگر این تکنیک مفید کشف نشده بود تعداد محدودی از گوهرهای مقرون به صرفه با رنگ خوب در بازار بود.
پردازش و بهسازی گوهرها با حرارت روشی طبیعی برای اصلاح و بهسازی گوهرها در نظر گرفته می شود چون یکی از روش های مداوم در زمین هنگام شکل گیری اولیه سنگ اتفاق می افتد.

تغییر رنگ طی بهسازی گوهرها

در طول پردازش، سنگ با درجه حرارتی بسیار بالا (تقریبا 1600 سلسیوس) حرارت می بیند که باعث می شود ناخالصی ها، اجزای شیمیایی و دیگر ناخالصی ها خودشان را بازسازی کنند و رنگ سنگ را تغییر دهند.
این تغییر رنگ ممکن است باعث تیره تر،روشن تر،متراکم تر شدن یک رنگ شود. مثالی برای این مورد از بین رفتن ناخالصی های روتیل سیلک در یاقوت های آبی است که رنگ و وضوح، هر دو را اصلاح می کند.
پردازش با حرارت دائمی و بدون بازگشت است.

یاقوت در پردازش

نمونه دیگر، یاقوت است. سنگی که معمولا با حرارت پردازش می شود. فقط ارزشمندترین و گران ترین یاقوت ها که خوشرنگ ترین یاقوت ها هستند با حرارت پردازش نمی شوند.
یاقوت تقریبا تا نقطه جوش حرارت داده می شود و این امکان را فراهم می آورد که آلومینیوم اکسید موجود در سنگ بازسازی شود و یک ساختار کریستالی جدید بسازد و همچنین کرومیوم موجود در سنگ با اتم هایی متفاوت ترکیب شود و رنگ قرمز بهتری ایجاد شود. همین تکنیک را می توان برای یک نوع یاقوت معروف به یاقوت گودا هم به کار برد.
این یاقوت های شیری رنگ در اثر حرارت آبی می شوند و وجود بسیاری از یاقوت های باکیفیت در بازار امروز را توجیه می کند.

ازبین رفتن ناخالصی ها با بهسازی گوهرها

تشخیص استفاده از پردازش با حرارت و هم آمیزی مولکول ها احتمال دارد چون این پردازش ها ناخالصی های طبیعی را توجیه می کند. از بین رفتن ناخالصی های گازی یا مایعی یا حل شدن ناخالصی های معدنی سرنخ هایی برای به کار گرفتن پردازش با حرارت است.
در گوهرهایی که شامل روتیل های سوزنی هستند حاشیه های سوزنی ممکن است پخش شود. در یاقوت ها، ناخالصی ها ممکن است در ظاهر شیشه ای به نظر برسند که نتیجه موادی بر پایه بوراکس است که در فرآیند پردازش با حرارت استفاده می شود.

سنگ های پردازش شده و نشده

معمولا یافتن سنگی که پردازش نشده باشد از سنگی که پردازش شده باشد مشکل تر است. بررسی سنگ های خالص مشکل تر است. با این حال، سرنخ هایی هست که کمک می کند.
گوهرشناسان می توانند آثار درونی سنگ و ناخالصی هایی را که نشانه پردازش با گرما هستند بررسی کنند.

برای مثال، اگر سنگی پردازش شده باشد، ناخالصی های ریز مثل کریستال های کوچک در طول فرآیند پردازش با گرما ذوب می شوند. یک گوهرشناس می تواند به سادگی این ناخالصی ها را با استفاده از یک میکروسکوپ ببیند.
نبود چنین شواهدی می تواند نشانه یک سنگ پردازش نشده باشد.

بهسازی گوهرها از گذشته تا کنون

قرن ها پیش مردها جلوی کوره های ذغال سنگ می نشستند؛ آنها اولین کاروران هنر بهسازی گوهرها و پردازش سنگ های قیمتی با حرارت بودند. آنها از تکه های بامبو برای دمیدن هوا در ذغال سنگ های مشتعل که چند سنگ در آن قرار داده شده بود استفاده می کردند و تلاش می کردند چند رنگ جدید درون سنگ ها ایجاد کنند.
حالا تکنولوژی، با استفاده از کامپیوتر بزرگ که کوره الکتریکی را کنترل می کند خیلی پیچیده تر شده است. روش های قدیمی و ابتدایی بی استفاده شده اند اما نتیجه همان است؛ سنگ قیمتی با رنگی بی روح به چیزی زیبا تبدیل می شود.
این تکنیک به ما شانس داشتن گوهری رنگی را می دهد که می توانیم با افتخار آن را نشان دهیم.

سنگ هایی که با حرارت پردازش میشوند :

سیترین، آمیترین، آکوامارین، تورمالین، توپاز، تورمالین سبز روشن، یاقوت، یاقوت کبود، یاقوت، تانزانیت و زیرکن آبی سنگ های قیمتی هستند که معمولا با حرارت پردازش می شوند.
لیست کاملی که در ادامه می آید سنگ هایی است که معمولا با حرارت پردازش می شوند و چگونگی بهبود آنها را در پردازش با حرارت توضیح می دهد.

آمیتیس و آکوامارین و پردازش آن ها

• آمیتیس : رنگ را روشن تر می کند و رنگ پریده آمیتیس را به زرد تغییر می دهد که به عنوان سیترین فروخته می شود.
• آکوامارین : سایه های سبزرنگ را که در این سنگ ها معمولی هستند از بین می برد و در نتیجه سنگی آبی تر تولید می شود. رنگ را هم تیره تر می کند.

پردازش  سیترین، کونزیت، مورگانیت

• سیترین : اغلب با حرارت دادن انواع مختلف کورازتزها تولید می شود.
• کونزیت : برای بهبود رنگ حرارت داده می شود.
• مورگانیت : پردازش با حرارت رنگ را از نارنجی به رنگی مایل به صورتی تغییر می دهد.

یاقوت و یاقوت کبود

• یاقوت : پردازش حرارتی رنگ را بهبود می بخشد، لکه های آهن را از بین می برد، ناخالصی ها را حل می کند و ترک های ریز را پر می کند.
• یاقوت کبود : پردازش حرارتی در این سنگ، رنگ را روشن تر یا پررنگ تر و یکپارچگی رنگ ها را بهتر می کند.

پردازش سنگ های تانزانیت و توپاز

• تانزانیت : برای ایجاد سایه ای مطلوب تر از رنگ آبی استفاده می شود.
• توپاز : وقتی با اشعه استفاده شود سایه هایی آبی تولید می کند. همچنین برای تولید یک توپاز صورتی هم استفاده می شود.

تورمالین و زیرکن

• تورمالین : برای روشن کردن سایه های تیره تر تورمالین و معمولا برای انواع تورمالین های سبز وآبی به کار می رود.
• زیرکن : در این سنگ پردازش حرارتی برای تولید سنگ های قرمز، آبی یا بی رنگ به کار گرفته می شود.